Helmut

Miłość niejedno ma imię, a sposobów wielbienia kotów jest wiele. Wśród osób mających w sercu czuły punkt wobec tych cudownych istot znajduje się pewna Pani, która opiekuje się bezdomymi kotami bytującymi na terenie ogródków działkowych. Zna już doskonale ich liczbę, rozoznaje je po umaszczeniu i ilości pręgów, każdego z daleka jest w stanie nazwać po imieniu, które sama nadaje im w myślach. Niedawno jednak wśród zwyczajowej gromady pojawił się on: Helmut. Ilość łatek nie pasowała do żadnego ze znanych Pani Dokarmicielki kotów. Chude ciałko odstawało drastycznie od napełnionych brzuszków pozostałych zwierząt przebywających tamtego dnia na terenie działek. Kim jesteś maluchu? Helmut był tak wybiedzony i głodny, że pomimo trudnej sytuacji był wystarczająco zdesperowany, by podejść do zupełnie obcej osoby, narażając się na fochy bytujących tam na stałe kotów. Gdzie był wcześniej? Skąd się tu znalazł? Wygląda, jakby kiedyś miał swój dom, ale co stało się pomiędzy „wtedy”, a „teraz” pozostanie na zawsze tajemnicą. Od razu ujął za serce swoją nową przyjaciółkę, która postanowiła zapewnić mu inny los. Widziała bowiem, że on tutaj nie pasuje, że to kot domowy, nie żaden dzikus szukający jedynie jedzenia. Że poza pełną miską potrzebna mu ciepła dłoń i ludzka uwaga. Helmut trafił więc pod opiekę schroniska, gdzie z dnia na dzień zyskiwał na wadze i zaufaniu. Dziś jest pięknym i dostojnym kotem, gotowym by zamieszkać u boku swojego człowieka. Jest kotem bardzo łagodnym i towarzyskim, ciekawskim i rezolutnym. Schronisko jest dla niego lepsze niż zimna gleba obok miseczki przy ogródkach działkowych, ale wciąż to jednak nie jest jego wymarzony dom. Pani karmicielka zobaczyła w nim kota domowego i dopełniła wszelkich starań, by dać mu na ten dom szanse. Nie zmarnujmy jej i znajdźmy dla niego najwspanialszą rodzinę.