Nori

Nori to młoda jeszcze koteczka, która w katalogu kocich osobowości znalazłaby dla siebie w miejsce w rozdziale zatytułowanym „Nie Czytaj Tego I Nie Patrz Na Mnie, Najlepiej Zostaw Mnie W Spokoju!”. Ale nie dajcie się zmylić temu tytułowi! O jej nieprzeciętnej urodzie rozpisywać się nie musimy, wystarczy przecież spojrzeć na zdjęcie, by wiedzieć, że Nori z powodzeniem wygrałaby konkurs piękności w kategorii „symetria pyszczka” lub „absurdalna czystość białych partii futerka”. Niemniej nieco trudniej jest nam opisać jej osobowość, którą Nori uparcie skrywa przed człowiekiem jak największy skarb. Bo widzicie, Nori się boi. Gdy drzwi kociarni otwierają się, Nori szuka w pędzie skrytki, by móc obserwować ludzko-kocią interakcję z ukrycia, z dystansu. My tam jednak swoje wiemy, widzimy, że w stosunku do innych kotów jest delikatna i łagodna, nie szuka zwady, co już samo w sobie wiele o niej mówi. Przytłacza ją jednak schroniskowa rzeczywistość, która niestety jest dla Nori jedynym znanym jej światem. Dlatego wierzymy, że ukryte pod pierzynką białego puchu są faktycznie prawdziwe skarby kociej osobowości, które należy wydobyć umiejętnie, za pomocą specjalistycznych środków. Po pierwsze należy posłużyć się cierpliwością, która wyciągnie na zewnątrz to, co ukryte najgłębiej – zaufanie. Po drugie, trzeba użyć miłości, by z Nori wydobyć jej przyjacielskość i ciepło. Następnie za pomocą szacunku i przestrzeni ujarzmić kocią wrażliwość i emocjonalność. Tak więc Nori to kotka szukająca domu wśród prawdziwych entuzjastów kociego uniwersum, wśród ludzi doświadczonych i wyrozumiałych. Wiemy bowiem – i nasze przekonanie graniczy z pewnością – że Nori w swoim domu okaże się prawdziwym diamentem, który po prostu nie potrafi błyszczeć w schroniskowej kociarni, gdzie jej blask przysłania cień strachu.